قصر شارلوتن بورگ -Charlottenburg Palace- که یکی از زیباترین و بزرگترین قصرهای برلین می باشد، نمونه تمام عیاری از سبک معماری باروک محسوب می شود. این قصر به عنوان اقامتگاه تابستانی برای سوفی شارلوت همسر پادشاه فریدریش سوم، ساخته شد. این شاهکار معماری زاییده ذهن خلاق دو متخصص بزرگ به نام های مارتین گرونبرگ و یوهان آرنولد نِرینگ، می باشد. ساخت این قصر در سال 1695 میلادی آغاز و در سال 1699 به اتمام رسید.
اطلاعات گردشگری
از آنجاییکه این قصر یکی از زیباترین و بزرگترین قصرهای برلین به شمار می رود، گردشگران بسیاری علاقمند به بازدید از این بنای سلطنتی می باشند. یکی دیگر از جاذبه های گردشگری برلین که در نزدیکی این قصر قرار دارد، کورفور اِشتِندام است که در فاصله 7/2 کیلومتری از قصر شارلوتن بورگ قرار گرفته است. این مکان در اشپانداور دام واقع شده است. نزدیک ترین ایستگاه های مترو به قصر، ایستگاه ریچارد واگنر پلاتس (خط U7) و ایستگاه سوفی شارلوت پلاتز (خطوط U2 و U12) می باشند. سیستم حمل و نقل منظم و مدرن برلین موجب آسایش و راحتی هرچه بیشتر گردشگران برای بازدید از این قصر می شود. برلین به عنوان پایتخت آلمان، بخوبی از طریق فرودگاه بین المللی این شهر با سایر نقاط دنیا در ارتباط است. همچنین سیستم حمل و نقل درون شهری و اماکن اقامتی در برلین از وضعیت بسیار مناسبی برخوردارند.
درباره قصر شارلوتن بورگ
طراحی فرانسوی به نام آندره لو نوتره که نقشه باغ های ورسای را کشید، الهام بخش فردی به نام سیمون گوده آ برای ساختن باغی به سبک باروک و زیباتر ساختن قصر در سال 1697 میلادی بود. این باغ با حفر خندق و احداث خیابان و گذر، از محیط اطراف آن جدا شد. در ساخت باغ از الگوهای هندسی بهره گرفته شد. دریاچه ای به نام کارپ، دورتر از باغ ایجاد شد. در قرن هجدهم میلادی، باغ شیک و مد روزی ساخته شد که بسیار طبیعی (نه ساخته دست انسان) بنظر می رسید. گئورگ اشتاینر، باغبان سلطنتی، باغ را در سال 1787 میلادی مجدداً طراحی نموده و به وضعیت ظاهری آن رسیدگی کرد. این باغ با راهنمایی های استادانه پیتر جوزف لنه به سبک باغ های انگلیسی برای فریدریش ویلهلم دوم، طراحی شد. این باغ پس از جنگ جهانی دوم مجدداً به سبک اصلی خود یعنی باروک بازگردانده شد.
کارل گوتهارد لانگ هانس در سال 1788 میلادی اقدام به طراحی و ساخت بنایی به نام بِلوِدِره در پشت دریاچه کارپ نمود. از این ساختمان به عنوان برجی برای تماشای چشم انداز و نیز به عنوان چایخانه استفاده می شد. در قسمت غربی نارنجستان باغ، سالن تئاتری توسط لانگ هانس در فاصله سال های 1788 تا 1791 میلادی ساخته شد. یک آرامگاه به سبک نئو کلاسیک در فاصله سال های 1810 تا 1812 میلادی توسط هاینریش گِنتس برای ملکه لوئیزه، ساخته شد.
تاریخچه قصر شارلوتن بورگ
قصر شارلوتن بورگ در فاصله سال های 1695 تا 1699 توسط فریدریش سوم، فرمانروای براندنبورگ ساخته شد. او این قصر را به عنوان اقامتگاه تابستانی همسرش سوفی شارلوت، بنا کرد. ابتدا فقط قسمت مرکزی قصر ساخته شد اما بعدها در سال 1709 میلادی، اوساندر فون گوته این قصر را شبیه به قصر ورسای توسعه داد. این کار پس از تاجگذاری فریدریش اول، فرمانروای پروس صورت گرفت. در یازدهم جولای سال 1699 میلادی همزمان با تولد 42 سالگی فریدریش، افتتاح قصر شارلوتن بورگ جشن گرفته شد.
کارل فریدریش شینکل پس از مرگ فریدریش ویلهلم سوم، دست به توسعه قصر زد. همچنین آلبرت گِیِر نیز در فاصله سال های 1890 تا 1891 اقدام به توسعه قصر کرد و مقبره ای برای آگوستا و همسرش ویلهلم اول، درنظر گرفت. تالاری به نام تالار جدید توسط فریدریش ویلهلم سوم در سال 1825 میلادی ساخته شد. شینکل اقدام به طراحی و ساخت یک ویلا به سبک ایتالیایی در قسمت شمالی قصر نمود که در سال 1943 میلادی در اثر جنگ دچار آسیب شد و در فاصله سال های 1957 تا 1970 میلادی، بازسازی گردید.
اطلاعات گردشگری
از آنجاییکه این قصر یکی از زیباترین و بزرگترین قصرهای برلین به شمار می رود، گردشگران بسیاری علاقمند به بازدید از این بنای سلطنتی می باشند. یکی دیگر از جاذبه های گردشگری برلین که در نزدیکی این قصر قرار دارد، کورفور اِشتِندام است که در فاصله 7/2 کیلومتری از قصر شارلوتن بورگ قرار گرفته است. این مکان در اشپانداور دام واقع شده است. نزدیک ترین ایستگاه های مترو به قصر، ایستگاه ریچارد واگنر پلاتس (خط U7) و ایستگاه سوفی شارلوت پلاتز (خطوط U2 و U12) می باشند. سیستم حمل و نقل منظم و مدرن برلین موجب آسایش و راحتی هرچه بیشتر گردشگران برای بازدید از این قصر می شود. برلین به عنوان پایتخت آلمان، بخوبی از طریق فرودگاه بین المللی این شهر با سایر نقاط دنیا در ارتباط است. همچنین سیستم حمل و نقل درون شهری و اماکن اقامتی در برلین از وضعیت بسیار مناسبی برخوردارند.
درباره قصر شارلوتن بورگ
طراحی فرانسوی به نام آندره لو نوتره که نقشه باغ های ورسای را کشید، الهام بخش فردی به نام سیمون گوده آ برای ساختن باغی به سبک باروک و زیباتر ساختن قصر در سال 1697 میلادی بود. این باغ با حفر خندق و احداث خیابان و گذر، از محیط اطراف آن جدا شد. در ساخت باغ از الگوهای هندسی بهره گرفته شد. دریاچه ای به نام کارپ، دورتر از باغ ایجاد شد. در قرن هجدهم میلادی، باغ شیک و مد روزی ساخته شد که بسیار طبیعی (نه ساخته دست انسان) بنظر می رسید. گئورگ اشتاینر، باغبان سلطنتی، باغ را در سال 1787 میلادی مجدداً طراحی نموده و به وضعیت ظاهری آن رسیدگی کرد. این باغ با راهنمایی های استادانه پیتر جوزف لنه به سبک باغ های انگلیسی برای فریدریش ویلهلم دوم، طراحی شد. این باغ پس از جنگ جهانی دوم مجدداً به سبک اصلی خود یعنی باروک بازگردانده شد.
کارل گوتهارد لانگ هانس در سال 1788 میلادی اقدام به طراحی و ساخت بنایی به نام بِلوِدِره در پشت دریاچه کارپ نمود. از این ساختمان به عنوان برجی برای تماشای چشم انداز و نیز به عنوان چایخانه استفاده می شد. در قسمت غربی نارنجستان باغ، سالن تئاتری توسط لانگ هانس در فاصله سال های 1788 تا 1791 میلادی ساخته شد. یک آرامگاه به سبک نئو کلاسیک در فاصله سال های 1810 تا 1812 میلادی توسط هاینریش گِنتس برای ملکه لوئیزه، ساخته شد.
تاریخچه قصر شارلوتن بورگ
قصر شارلوتن بورگ در فاصله سال های 1695 تا 1699 توسط فریدریش سوم، فرمانروای براندنبورگ ساخته شد. او این قصر را به عنوان اقامتگاه تابستانی همسرش سوفی شارلوت، بنا کرد. ابتدا فقط قسمت مرکزی قصر ساخته شد اما بعدها در سال 1709 میلادی، اوساندر فون گوته این قصر را شبیه به قصر ورسای توسعه داد. این کار پس از تاجگذاری فریدریش اول، فرمانروای پروس صورت گرفت. در یازدهم جولای سال 1699 میلادی همزمان با تولد 42 سالگی فریدریش، افتتاح قصر شارلوتن بورگ جشن گرفته شد.
کارل فریدریش شینکل پس از مرگ فریدریش ویلهلم سوم، دست به توسعه قصر زد. همچنین آلبرت گِیِر نیز در فاصله سال های 1890 تا 1891 اقدام به توسعه قصر کرد و مقبره ای برای آگوستا و همسرش ویلهلم اول، درنظر گرفت. تالاری به نام تالار جدید توسط فریدریش ویلهلم سوم در سال 1825 میلادی ساخته شد. شینکل اقدام به طراحی و ساخت یک ویلا به سبک ایتالیایی در قسمت شمالی قصر نمود که در سال 1943 میلادی در اثر جنگ دچار آسیب شد و در فاصله سال های 1957 تا 1970 میلادی، بازسازی گردید.
نظرات شما عزیزان:
